dinsdag 15 december 2009

Discobolus

Pagina 148.
4.34 Discobolus
Kopie uit de Romeise keizertijd, origineel van Myron van Eleutherae.
Marmer, hoogte 152,2 cm
Museo Nazionale Romano, Rome.


Wat zie ik?
Er is een man figuur afbeeld, met in zijn hand een discus. Aan zijn figuur te zien is hij zeer waarschijnlijk een atleet. Achter hem zie je een soort van buis, deze is om het beeld in balans te houden. De houding van de man is met zijn bovenlichaam wat voorovergebogen en zijn rechterarm is naar achteren gezwaaid met de discus. Zijn linkerhand hang voor zijn knie. De voeten zijn niet bij elkaar, want het linkerbeen staat verder naar achteren, deze voet staat omhoog gekanteld met de tenen op de vloer. Verder kijkt de man naar de discus.

Woorden die ik niet begreep:
Epigrammen: Het woord epigram is van Griekse oorsprong en betekent letterlijk 'opschrift'. Het werd oorspronkelijk gebruikt in inscripties op monumenten, wijgeschenken, grafstenen, altaren, enz. Omdat het maken van een inscriptie veel werk is en er vaak weinig ruimte was voor tekst was een bondige formulering vereist. Vanaf de achtste eeuw v.Chr. werden epigrammen vaak in dichtvorm geschreven.


Draagt de tekst bij aan het begrip van de afbeelding?
Als je het beeld ziet kun je zelf al wel afleiden dat het een atleet is. En als je wat langer kijk zie je inderdaad wel dat de houden iet wat stram is. Het is een beetje onlogisch, als je nog wat meer wilt weten kun je inderdaad wel genoeg erover vinden in de tekst.


Tekst herschrijven

De Discobolus word ook wel de discuswerper genoemd, het  verloren gegane originele beeld werd vervaardigd ca. 450 v.Chr. door de Attische beeldhouwer en bronsgieter Myron van Eleutherae. Het bronzen beeld was ongeveer 1.55m hoog en stond vermoedelijk in Delphi of Olympia. De ledematen houden elkaar in evenwicht in een ingewikkelde patroon van vormen, de gestalte word namelijk niet in beweging weergegeven. Volgens de atleten van tegenwoordig is de houding onlogisch als je een discus wilt werpen. Je kijkt namelijk dan naar voren en niet opzij. Het originele beeld zou waarschijnlijk veel indruk hebben gemaakt, doordat deze levensecht leek met zijn gekleurde ogen  temidden van andere atletische rechtopstaande beelden.

woensdag 23 september 2009

zondag 13 september 2009

Matthijs Maris

Voor kunstgeschiedenis was het de bedoeling dat je een kunstobject uitkoos, wat je er mooi vind of juist niet. Schrijf daarvoor een stukje tekst en laat hierin je motivatie zien.


Matthijs Maris



Matthijs Maris | de vrouw (studie) | 31 x 36 | Rijksmuseum Amsterdam

 
Ik wil het werk van Matthijs Maris laten zien, omdat hij vrijwel onbekend is in de schilderkunst naast zijn grote broer Jacob Maris, die zeker bekender is als hem. Ook ik kende zijn werk vrijwel niet. Ik wist alleen dat hij ook Haagse school schilderde.


Nadat ik vorig jaar naar een tentoonstelling ben geweest in Den Haag, kwam ik erachter dat hij ook vele bijzondere werken heeft gemaakt. Niet alleen Haagse School. In een periode dat hij behoorlijk depressief was kun je dat ook zeker zien in zijn werken. Ondanks dat hij nogsteeds opdrachten kreeg om te schilderen kun je op die schilderijen goed zien dat het niet goed met hem ging, de schilderijen waren donker en erg sober. Je kan soms erg moeilijk zien wat er afgebeeld is, mits je een behoorlijke afstand neemt van het schilderij, dan is er vaag wat te zien.


Ik heb gekozen voor een schilderij voor die periode, in zijn studietijd. Hij heeft hier een portret gemaakt van een oude vrouw met gesloten ogen. Ik vind dat hij het erg mooi heeft neergezet, het is een niet allerdaags portret. Ik vraag me ook af waarom die vrouw haar ogen gesloten heeft; is ze gelukkig of niet. Of is ze in slaap gevallen. Er lijkt een flauwe glimlach aanwezig te zijn, maar ook weer niet. Een ander moment vind ik weer dat ze verdrietig overkomt. Een volgend moment heb ik weer het idee dat ze ontzettend tevreden is. Haar gezicht is erg mooi uitgevoerd, naar mijn mening. Ook vind ik mooi dat daar alleen de nadruk op gelegt word. Haar haar, schouders en de achtergrond zijn niet zo gedetaillerd als haar gezicht. De lichtval op het gezicht benadrukt dit nog meer.

Ik vind het een mooi schilderij. Het verandert steeds van beeld, ik blijf er vragen bij hebben. \par
Het schilderij is verder niet heel erg groot, 31 x 36 cm.

Natuurlijk lijkt de naam Maris erg veel op mijn eigen achternaam. Hoe dat allemaal precies zit vertel ik nog wel een keer.